白苎（次韵真书记梅花）

白苎（次韵真书记梅花）原文：

诗中写的画景是一幅“水乡秋色”，或可称作“水乡秋意”。首二句给读者展示一片萧疏的水乡深秋景象。把“野水”和三四两句联系来看，画中的水面是很远阔的。首二句所写是近处的岸边景象。“参差”是不整齐之意，这里是形容水和岸相接处的形象。由于深秋水落，岸边突出许多干地，同时水也停留在一些曲折处，于是水岸边呈现出参差之状，夏季烟水弥漫时这一切都是不存在的。下面继以“落涨痕”，表明秋水下落后旧日水涨淹没的岸边河床又都呈露出来了。这句展现出的是一派湾荒水涸的景象。次句写岸边景物。“疏林”点明秋景，与末句“黄叶村”前后相应，构成秋象。首句所写的水岸也可认为是冬天的景象，而“疏林”既别于木叶尽脱，更不同于枝叶浓密，只能是袅袅秋风中的树林。“疏林”下接以“欹倒”，使形象丰富多姿，更富画(...)
缪钺先生曾论唐宋诗之别道：“唐诗以韵胜，故浑雅，而贵酝藉空灵；宋诗以意胜，故精能，而贵深折透辟。唐诗之美在情辞，故丰腴；宋诗之美在气骨，故瘦劲。唐诗如芍药海棠，秾华繁采；宋诗如寒梅秋菊，幽韵冷香。”（《论宋诗》）不仅风格如此，就审美取向来看，也很有区别。例如，唐人笔下，多写牡丹，而宋人笔下，则多写梅花。宋人喜爱梅花的程度，正如南宋人赵师秀所形容的：“但能饱吃梅花数斗，胸次玲珑，自能作诗。”（韦居安《梅涧诗话》卷中）要想欣赏晏诗，首先得看一下宋代最富盛名的林逋的《山园小梅》：“众芳摇落独暄妍，占尽风情向小园。疏影横斜水清浅，暗香浮动月黄昏。霜禽欲下先偷眼，粉蝶如知合断魂。幸有微吟可相狎，不须檀板共金樽。”晏诗对林诗既有继承又有翻案。晏诗里的这株古梅，长在寺院之中，斜欹门槛屋檐。吹香、照影，就是林诗的暗香、疏影，但梅香只许仙人欣赏，梅影只许高士游观，而不容游蜂野蝶相顾，这就明显和“霜禽欲下先偷眼，粉蝶如知合断魂”不同了。如果说，林诗中的梅像一个寒士的话，那么，晏(...)
渔人方问此何乡，众颦眉、皆能深诉。元是避嬴秦，共携家来住。
这首词大概写于他流寓河南之时。全词慷慨悲壮，抒发了怀才不遇、壮志难酬的忧愤。词的上阕咏物而抒怀，即先以粗犷的笔墨刻画了苍鹰的高傲、威武的形象；接着由鹰及人，写到自己对往事的追忆。词人善用衬托的笔法，前两句不着一"鹰"字，但却使我们分明感觉到鹰在低飞、在盘旋的矫健、刚劲的姿态。“寒山”“秋风”“碧空”为雄鹰翱翔提供了一个广袤、辽远的天地。“寒”字写出秋山之肃杀。“几堵”，意为“几座”，突出山峦之高峻。“低”字写秋风之劲。“削碎”，是用夸张笔法突显风的猛烈。这“风”何以如此迅猛急速？原来是雄鹰在平原上高速低飞而激起的，这就从一个侧面写出鹰的凌厉激荡之势。凝望鹰的刚毅奔放的身姿，词人就不禁要心潮澎湃了：(...)
如今等讨人衣，似剥了身上一张皮。谁想四海之内皆兄弟，兼朝廷中举枉错诸直。指云中雁为膳馔，捞水中月觅衣食。(...)
牡丹半坼初经雨，雕槛翠幕朝阳。娇困倚东风，羞谢了群芳。洗烟凝露向清晓，步瑶台、月底霓裳。轻笑淡拂宫黄。浅拟飞燕新妆。 杨柳啼鸦昼永，正秋千庭馆，风絮池塘。三十六宫，簪艳粉浓香。慈宁玉殿庆清赏，占东君、谁比花王。良夜万烛荧煌。影里留住年光。
管、王腊梅，他两个有些不伶俐的勾当。姐夫是赵通判，姐姐是李千娇，一对儿女是金郎、玉姐。如今我打听千娇姐姐有难，您兄弟问哥哥告了半个月假限，背着些金珠财宝搭救他。因此上您兄弟认的那千娇姐姐来。哥，我的情节也差不远。当日宋江哥哥的将令，因为您两个违了期限，不上山来。又差我末接应哥。您兄弟下的山来，到那济州府城外酒店里，多饮了几杯酒。入的城来，被风刮起衣服，露见我这逼绰子。被那捕盗官军看见：兀的不是梁山上的好汉！赶的我至急，扌班的一枝苫墙柳树，被我跳过墙去。哥，您道你兄弟跳在那里？正跳在俺千娇姐姐花园里。我在那太湖石边躲着。天色晚了，不想姐姐出来烧香。头里两炷香都不打紧，第三炷香愿普天下好男子休遭罗网之灾。哥，您兄弟逃灾躲难，听见姐姐说这等吉利之语。我就要上粱山告与宋江哥哥知道。争奈不知姐姐姓字。您兄弟在姐姐房门前鞋底鸣，脚步响。姐姐在房里听得。则道是他的通判相公来，开的房门，您兄弟蓦进门去。灯烛直下，见了您兄弟身材凛凛，相貌堂堂，教那姐姐可是怕也不怕？我便道：姐姐休惊莫怕，则我是宋江手下第十三个头领，弓手花荣。我正与姐姐所说向上事，被那丁都管和王腊梅搬调着通判，说姐姐房里有奸夫。您兄弟拿着逼绰子奔将出来，不想那逼绰子抹破了姐夫臂膊。如今把姐姐拖到宫中，三推六问，屈打成招，早晚押上法场去。您兄弟在哥哥根前告了一个月假限。收拾了些金珠银宝，舍一腔热血，答救千娇姐姐。我道千娇姐姐为谁来？原来是为你来。便好道：蒙人点水之恩，尚有仰泉之报。知恩不报，非为人也。不怕宋江将咱怪，今朝绝早离山寨。救得那千娇姐姐呵。和你欢欢喜喜无妨碍。若救不得呵，则我这大杆刀劈碎鸟男女天灵盖。你两个兄弟慢来，我先去也。老叔，还稀粥钱去。改日来与你。兄弟，你听的关胜哥说么？他要大杆刀劈碎他天灵盖。兄弟徐宁也不是个善的，则我这点钢枪可搭搠透他那三思台。兄弟，你慢来，我先去也。老叔，稀粥钱。有甚么稀粥钱？两个哥为千娇姐姐打甚么不紧。关胜哥大杆刀劈桩天灵盖。徐宁哥点钢枪搠透三思台。休道银山铁瓮囚(...)
这首诗构思新颖精巧，特别是中间四句，在“情”、“意”二字上着力，翻出新意，更为前人所未道。诗中所抒之情与所传之意彼此关联，由情生意，由意足情，势若转圜，极为自然。从文气上看，一二联都是十字句，自然浑成，一气贯通，语势较和缓；第三联是对偶工(...)
颈联是理解全诗的关键。上联“折寄遥怜人似玉”，意谓折一枝梅寄送给似玉的远人。问题是，诗人为何将远人比作“玉”？“怜”又当作何解释？有人认为，此处的远人是一位貌美如玉的女子，“怜”是爱的意思。诚恐不妥。首先，一位走路都需手扶杖藜的老者因为思(...)
长江之水，悠悠东流，不知道什么时候才能休止，自己的相思离别之恨也不知道什么时候才能停歇。只希望你的心思像我的意念(...)
我有三次幸福：诗歌、王位、太阳

白苎（次韵真书记梅花）拼音解读：

shī zhōng xiě de huà jǐng shì yī fú “shuǐ xiāng qiū sè ”，huò kě chēng zuò “shuǐ xiāng qiū yì ”。shǒu èr jù gěi dú zhě zhǎn shì yī piàn xiāo shū de shuǐ xiāng shēn qiū jǐng xiàng 。bǎ “yě shuǐ ”hé sān sì liǎng jù lián xì lái kàn ，huà zhōng de shuǐ miàn shì hěn yuǎn kuò de 。shǒu èr jù suǒ xiě shì jìn chù de àn biān jǐng xiàng 。“cān chà ”shì bú zhěng qí zhī yì ，zhè lǐ shì xíng róng shuǐ hé àn xiàng jiē chù de xíng xiàng 。yóu yú shēn qiū shuǐ luò ，àn biān tū chū xǔ duō gàn dì ，tóng shí shuǐ yě tíng liú zài yī xiē qǔ shé chù ，yú shì shuǐ àn biān chéng xiàn chū cān chà zhī zhuàng ，xià jì yān shuǐ mí màn shí zhè yī qiē dōu shì bú cún zài de 。xià miàn jì yǐ “luò zhǎng hén ”，biǎo míng qiū shuǐ xià luò hòu jiù rì shuǐ zhǎng yān méi de àn biān hé chuáng yòu dōu chéng lù chū lái le 。zhè jù zhǎn xiàn chū de shì yī pài wān huāng shuǐ hé de jǐng xiàng 。cì jù xiě àn biān jǐng wù 。“shū lín ”diǎn míng qiū jǐng ，yǔ mò jù “huáng yè cūn ”qián hòu xiàng yīng ，gòu chéng qiū xiàng 。shǒu jù suǒ xiě de shuǐ àn yě kě rèn wéi shì dōng tiān de jǐng xiàng ，ér “shū lín ”jì bié yú mù yè jìn tuō ，gèng bú tóng yú zhī yè nóng mì ，zhī néng shì niǎo niǎo qiū fēng zhōng de shù lín 。“shū lín ”xià jiē yǐ “yī dǎo ”，shǐ xíng xiàng fēng fù duō zī ，gèng fù huà (...)
miù yuè xiān shēng céng lùn táng sòng shī zhī bié dào ：“táng shī yǐ yùn shèng ，gù hún yǎ ，ér guì yùn jiè kōng líng ；sòng shī yǐ yì shèng ，gù jīng néng ，ér guì shēn shé tòu pì 。táng shī zhī měi zài qíng cí ，gù fēng yú ；sòng shī zhī měi zài qì gǔ ，gù shòu jìn 。táng shī rú sháo yào hǎi táng ，nóng huá fán cǎi ；sòng shī rú hán méi qiū jú ，yōu yùn lěng xiāng 。”（《lùn sòng shī 》）bú jǐn fēng gé rú cǐ ，jiù shěn měi qǔ xiàng lái kàn ，yě hěn yǒu qū bié 。lì rú ，táng rén bǐ xià ，duō xiě mǔ dān ，ér sòng rén bǐ xià ，zé duō xiě méi huā 。sòng rén xǐ ài méi huā de chéng dù ，zhèng rú nán sòng rén zhào shī xiù suǒ xíng róng de ：“dàn néng bǎo chī méi huā shù dòu ，xiōng cì líng lóng ，zì néng zuò shī 。”（wéi jū ān 《méi jiàn shī huà 》juàn zhōng ）yào xiǎng xīn shǎng yàn shī ，shǒu xiān dé kàn yī xià sòng dài zuì fù shèng míng de lín bū de 《shān yuán xiǎo méi 》：“zhòng fāng yáo luò dú xuān yán ，zhàn jìn fēng qíng xiàng xiǎo yuán 。shū yǐng héng xié shuǐ qīng qiǎn ，àn xiāng fú dòng yuè huáng hūn 。shuāng qín yù xià xiān tōu yǎn ，fěn dié rú zhī hé duàn hún 。xìng yǒu wēi yín kě xiàng xiá ，bú xū tán bǎn gòng jīn zūn 。”yàn shī duì lín shī jì yǒu jì chéng yòu yǒu fān àn 。yàn shī lǐ de zhè zhū gǔ méi ，zhǎng zài sì yuàn zhī zhōng ，xié yī mén kǎn wū yán 。chuī xiāng 、zhào yǐng ，jiù shì lín shī de àn xiāng 、shū yǐng ，dàn méi xiāng zhī xǔ xiān rén xīn shǎng ，méi yǐng zhī xǔ gāo shì yóu guān ，ér bú róng yóu fēng yě dié xiàng gù ，zhè jiù míng xiǎn hé “shuāng qín yù xià xiān tōu yǎn ，fěn dié rú zhī hé duàn hún ”bú tóng le 。rú guǒ shuō ，lín shī zhōng de méi xiàng yī gè hán shì de huà ，nà me ，yàn (...)
yú rén fāng wèn cǐ hé xiāng ，zhòng pín méi 、jiē néng shēn sù 。yuán shì bì yíng qín ，gòng xié jiā lái zhù 。
zhè shǒu cí dà gài xiě yú tā liú yù hé nán zhī shí 。quán cí kāng kǎi bēi zhuàng ，shū fā le huái cái bú yù 、zhuàng zhì nán chóu de yōu fèn 。cí de shàng què yǒng wù ér shū huái ，jí xiān yǐ cū guǎng de bǐ mò kè huà le cāng yīng de gāo ào 、wēi wǔ de xíng xiàng ；jiē zhe yóu yīng jí rén ，xiě dào zì jǐ duì wǎng shì de zhuī yì 。cí rén shàn yòng chèn tuō de bǐ fǎ ，qián liǎng jù bú zhe yī "yīng "zì ，dàn què shǐ wǒ men fèn míng gǎn jiào dào yīng zài dī fēi 、zài pán xuán de jiǎo jiàn 、gāng jìn de zī tài 。“hán shān ”“qiū fēng ”“bì kōng ”wéi xióng yīng áo xiáng tí gòng le yī gè guǎng mào 、liáo yuǎn de tiān dì 。“hán ”zì xiě chū qiū shān zhī sù shā 。“jǐ dǔ ”，yì wéi “jǐ zuò ”，tū chū shān luán zhī gāo jun4 。“dī ”zì xiě qiū fēng zhī jìn 。“xuē suì ”，shì yòng kuā zhāng bǐ fǎ tū xiǎn fēng de měng liè 。zhè “fēng ”hé yǐ rú cǐ xùn měng jí sù ？yuán lái shì xióng yīng zài píng yuán shàng gāo sù dī fēi ér jī qǐ de ，zhè jiù cóng yī gè cè miàn xiě chū yīng de líng lì jī dàng zhī shì 。níng wàng yīng de gāng yì bēn fàng de shēn zī ，cí rén jiù bú jìn yào xīn cháo péng pài le ：(...)
rú jīn děng tǎo rén yī ，sì bāo le shēn shàng yī zhāng pí 。shuí xiǎng sì hǎi zhī nèi jiē xiōng dì ，jiān cháo tíng zhōng jǔ wǎng cuò zhū zhí 。zhǐ yún zhōng yàn wéi shàn zhuàn ，lāo shuǐ zhōng yuè mì yī shí 。(...)
mǔ dān bàn chè chū jīng yǔ ，diāo kǎn cuì mù cháo yáng 。jiāo kùn yǐ dōng fēng ，xiū xiè le qún fāng 。xǐ yān níng lù xiàng qīng xiǎo ，bù yáo tái 、yuè dǐ ní shang 。qīng xiào dàn fú gōng huáng 。qiǎn nǐ fēi yàn xīn zhuāng 。 yáng liǔ tí yā zhòu yǒng ，zhèng qiū qiān tíng guǎn ，fēng xù chí táng 。sān shí liù gōng ，zān yàn fěn nóng xiāng 。cí níng yù diàn qìng qīng shǎng ，zhàn dōng jun1 、shuí bǐ huā wáng 。liáng yè wàn zhú yíng huáng 。yǐng lǐ liú zhù nián guāng 。
guǎn 、wáng là méi ，tā liǎng gè yǒu xiē bú líng lì de gōu dāng 。jiě fū shì zhào tōng pàn ，jiě jiě shì lǐ qiān jiāo ，yī duì ér nǚ shì jīn láng 、yù jiě 。rú jīn wǒ dǎ tīng qiān jiāo jiě jiě yǒu nán ，nín xiōng dì wèn gē gē gào le bàn gè yuè jiǎ xiàn ，bèi zhe xiē jīn zhū cái bǎo dā jiù tā 。yīn cǐ shàng nín xiōng dì rèn de nà qiān jiāo jiě jiě lái 。gē ，wǒ de qíng jiē yě chà bú yuǎn 。dāng rì sòng jiāng gē gē de jiāng lìng ，yīn wéi nín liǎng gè wéi le qī xiàn ，bú shàng shān lái 。yòu chà wǒ mò jiē yīng gē 。nín xiōng dì xià de shān lái ，dào nà jì zhōu fǔ chéng wài jiǔ diàn lǐ ，duō yǐn le jǐ bēi jiǔ 。rù de chéng lái ，bèi fēng guā qǐ yī fú ，lù jiàn wǒ zhè bī chāo zǐ 。bèi nà bǔ dào guān jun1 kàn jiàn ：wū de bú shì liáng shān shàng de hǎo hàn ！gǎn de wǒ zhì jí ，tí bān de yī zhī shān qiáng liǔ shù ，bèi wǒ tiào guò qiáng qù 。gē ，nín dào nǐ xiōng dì tiào zài nà lǐ ？zhèng tiào zài ǎn qiān jiāo jiě jiě huā yuán lǐ 。wǒ zài nà tài hú shí biān duǒ zhe 。tiān sè wǎn le ，bú xiǎng jiě jiě chū lái shāo xiāng 。tóu lǐ liǎng zhù xiāng dōu bú dǎ jǐn ，dì sān zhù xiāng yuàn pǔ tiān xià hǎo nán zǐ xiū zāo luó wǎng zhī zāi 。gē ，nín xiōng dì táo zāi duǒ nán ，tīng jiàn jiě jiě shuō zhè děng jí lì zhī yǔ 。wǒ jiù yào shàng liáng shān gào yǔ sòng jiāng gē gē zhī dào 。zhēng nài bú zhī jiě jiě xìng zì 。nín xiōng dì zài jiě jiě fáng mén qián xié dǐ míng ，jiǎo bù xiǎng 。jiě jiě zài fáng lǐ tīng dé 。zé dào shì tā de tōng pàn xiàng gōng lái ，kāi de fáng mén ，nín xiōng dì mò jìn mén qù 。dēng zhú zhí xià ，jiàn le nín xiōng dì shēn cái lǐn lǐn ，xiàng mào táng táng ，jiāo nà jiě jiě kě shì pà yě bú pà ？wǒ biàn dào ：jiě jiě xiū jīng mò pà ，zé wǒ shì sòng jiāng shǒu xià dì shí sān gè tóu lǐng ，gōng shǒu huā róng 。wǒ zhèng yǔ jiě jiě suǒ shuō xiàng shàng shì ，bèi nà dīng dōu guǎn hé wáng là méi bān diào zhe tōng pàn ，shuō jiě jiě fáng lǐ yǒu jiān fū 。nín xiōng dì ná zhe bī chāo zǐ bēn jiāng chū lái ，bú xiǎng nà bī chāo zǐ mò pò le jiě fū bì bó 。rú jīn bǎ jiě jiě tuō dào gōng zhōng ，sān tuī liù wèn ，qū dǎ chéng zhāo ，zǎo wǎn yā shàng fǎ chǎng qù 。nín xiōng dì zài gē gē gēn qián gào le yī gè yuè jiǎ xiàn 。shōu shí le xiē jīn zhū yín bǎo ，shě yī qiāng rè xuè ，dá jiù qiān jiāo jiě jiě 。wǒ dào qiān jiāo jiě jiě wéi shuí lái ？yuán lái shì wéi nǐ lái 。biàn hǎo dào ：méng rén diǎn shuǐ zhī ēn ，shàng yǒu yǎng quán zhī bào 。zhī ēn bú bào ，fēi wéi rén yě 。bú pà sòng jiāng jiāng zán guài ，jīn cháo jué zǎo lí shān zhài 。jiù dé nà qiān jiāo jiě jiě hē 。hé nǐ huān huān xǐ xǐ wú fáng ài 。ruò jiù bú dé hē ，zé wǒ zhè dà gǎn dāo pī suì niǎo nán nǚ tiān líng gài 。nǐ liǎng gè xiōng dì màn lái ，wǒ xiān qù yě 。lǎo shū ，hái xī zhōu qián qù 。gǎi rì lái yǔ nǐ 。xiōng dì ，nǐ tīng de guān shèng gē shuō me ？tā yào dà gǎn dāo pī suì tā tiān líng gài 。xiōng dì xú níng yě bú shì gè shàn de ，zé wǒ zhè diǎn gāng qiāng kě dā shuò tòu tā nà sān sī tái 。xiōng dì ，nǐ màn lái ，wǒ xiān qù yě 。lǎo shū ，xī zhōu qián 。yǒu shèn me xī zhōu qián ？liǎng gè gē wéi qiān jiāo jiě jiě dǎ shèn me bú jǐn 。guān shèng gē dà gǎn dāo pī zhuāng tiān líng gài 。xú níng gē diǎn gāng qiāng shuò tòu sān sī tái 。xiū dào yín shān tiě wèng qiú (...)
zhè shǒu shī gòu sī xīn yǐng jīng qiǎo ，tè bié shì zhōng jiān sì jù ，zài “qíng ”、“yì ”èr zì shàng zhe lì ，fān chū xīn yì ，gèng wéi qián rén suǒ wèi dào 。shī zhōng suǒ shū zhī qíng yǔ suǒ chuán zhī yì bǐ cǐ guān lián ，yóu qíng shēng yì ，yóu yì zú qíng ，shì ruò zhuǎn huán ，jí wéi zì rán 。cóng wén qì shàng kàn ，yī èr lián dōu shì shí zì jù ，zì rán hún chéng ，yī qì guàn tōng ，yǔ shì jiào hé huǎn ；dì sān lián shì duì ǒu gōng (...)
jǐng lián shì lǐ jiě quán shī de guān jiàn 。shàng lián “shé jì yáo lián rén sì yù ”，yì wèi shé yī zhī méi jì sòng gěi sì yù de yuǎn rén 。wèn tí shì ，shī rén wéi hé jiāng yuǎn rén bǐ zuò “yù ”？“lián ”yòu dāng zuò hé jiě shì ？yǒu rén rèn wéi ，cǐ chù de yuǎn rén shì yī wèi mào měi rú yù de nǚ zǐ ，“lián ”shì ài de yì sī 。chéng kǒng bú tuǒ 。shǒu xiān ，yī wèi zǒu lù dōu xū shǒu fú zhàng lí de lǎo zhě yīn wéi sī (...)
zhǎng jiāng zhī shuǐ ，yōu yōu dōng liú ，bú zhī dào shí me shí hòu cái néng xiū zhǐ ，zì jǐ de xiàng sī lí bié zhī hèn yě bú zhī dào shí me shí hòu cái néng tíng xiē 。zhī xī wàng nǐ de xīn sī xiàng wǒ de yì niàn (...)
wǒ yǒu sān cì xìng fú ：shī gē 、wáng wèi 、tài yáng

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

我有三次幸福：诗歌、王位、太阳
上人你乃是我们宗族的骄傲，你聪慧有余，能翻译印度佛家经典，你的书法深得张旭的精髓。远远飞去的仙鹤没有伴侣可追逐，孤单的白云漂浮于浩渺的太空之中，你单身远离家乡已(...)
8不胜（shèng,旧(...)

相关赏析

驰隙流年，恍如一瞬星霜换。今宵谁念泣孤臣，回首长安远。可是尘缘未断。谩惆怅、华胥梦短。满怀幽恨，数点寒灯，几声归雁。
这首诗的重点是托物言志，不在于发挥画理，因此具有咏物诗的特征。全诗写菊花之形貌，得菊花之神理，又能超乎其上，在充分表现菊花自然属性的同时，摅写了郑思肖的爱国情操，既表现出菊花的自然美，菊画的绘画美，又表现了画家兼诗人的人格美，使菊花形象的自然性与社会性得到和谐的统一，这首题画诗也便有了崇高的审美体验和深睿的哲理含蕴，使读者从中获得美感愉悦和生活启迪。
该文作于嘉祐元年九月，是一篇赠序。宋仁宗嘉祐元年（1056）八月，刑部员外郎、知制诰石扬休（字昌言）出使北国前往契丹，庆贺契丹国母生辰。苏洵给他这篇赠序（因为苏洵之父名序，不称序改称引），就是让他借鉴历史经验，不怕强敌威胁，发扬民族正气，夺取外交胜利。文章首段回忆他们之间的亲密交往，感佩扬休奉使强虏实现平生抱负，寄于莫大信任，充满劝勉之情；二段(...)
有一妇女长年累月生病，叫她丈夫到跟前有话要说，正要开口还没说话，不觉得泪就哗哗地不断落下。“两三个孤儿拖累你了，不要使我的孩子挨饿受寒，有过错不要捶打，我就要离开人世了，希望你今后还能常想到我的这番嘱咐。”妇女死后：抱孩子没长衣，短衣又破烂得没了衣里。只好紧闭门窗，堵好缝隙，留下孤儿到市场去买食物。半道上碰上亲友，哭得坐在地上起不来。请求亲友替他买食物。对着亲友不停地哭泣，止不住泪水。他说：“我想不伤心不能啊！”说着把手伸进怀里掏钱，取出(...)
见高车来俺只索倒屣连忙接，老夫非私来，奉圣人的命，特来敦请贤士。听的道君命至越着俺披襟走不迭。相公有请。老夫久闻贤士大名，如雷贯耳，今得一睹，实为三生之幸。愿贤士早脱白衣，同朝帝阙。小生堕落文章，似卖着一件物事，不能出手。似卖着甚物事？卖着领雪练也似狐裘赤紧的遇着那热，但得本钱儿不折上手来便撇。老夫特来沽之。本待要求善价而沽诸，争奈这行货儿背时也。

作者介绍

朱厚熜 明世宗朱厚熜（1507年9月16日－1567年1月23日），汉族，明宪宗朱见深之孙，明孝宗朱祐樘之侄，兴献王朱祐杬之子，明武宗朱厚照的堂弟。明朝第十一位皇帝，1521年—1566年在位，年号嘉靖，后世称嘉靖帝。嘉靖帝是中国封建历史上最为独特的皇帝，也是明朝皇帝中最任性和倔强的一位，他为人非常聪明，尤其在书法和文辞修养都有不错的造诣。史书评价嘉靖帝为“中兴之主”，说他“有不世之奇谟六，无竞之伟烈四，而又有震世之独行五”。