农家六首 其四

农家六首 其四原文：

这是一首描写暮春景物的诗。首先描写花、鸟、叶，衬托出“暮”字，点明题意。明媚的春天已经悄然消失了，花儿落了，大地上已万木葱茏；莺歌歇了，青草池塘处处有蛙声。一番感叹，抒发了诗人的惜春之情。两两相对，把暮春时节(...)
“弃绝蓬室居，塌然摧肺肝。”到狠下心真要和老妻诀别离去的时候，老翁突然觉得五脏六腑内有如崩裂似的苦痛。这不是寻常的离别，而是要离开生于斯、长于斯、老于斯的家乡。长期患难与共、冷暖相关的亲人，转瞬间就要见不到了，此情此景，老翁难以承受。感情的闸门再也控制不住，泪水汇聚成人间的深悲巨痛。这一结尾，情思大跌，却蕴蓄着丰厚深长的意境：独行老翁的前途将会怎样，被扔下的孤苦伶仃的老妻将否陷入绝境，仓皇莫测的战局将怎样发展变化，这一切都将留(...)
把自己这些年的生活、情怀写给朋友们看，提笔便有许多辛酸。诗人把这许多辛酸，融铸在“衰发萧萧老郡丞”这个起句里，先给朋友们展示一幅自画像：白发稀疏，老态颓唐，这已是一层辛酸；官位又不过是辅佐州长官的郡丞，而且是“老郡丞”——多年来一直作一些细碎事务，更加上一层辛酸。计自三十四岁初入官场，在宦海中沉沦二十多年，始终未曾独当一面，以展其抗敌救国的壮志雄心。岁月流逝，人生倏忽，自然界的酷暑严冬与政治生涯中的风刀霜剑，交相煎迫，他安得不老？虚捐少壮之年，空销凌云之志，又安得不颓？这个起句，挟半生忧患俱来，把斯人憔悴的形象描绘得逼真，读之便令人泫然。第二句“洪州又看上元灯”是反接，以上元灯火的彻夜通明，反衬此翁的颓唐潦倒，更有酒酣耳热，悲从中来的感慨。于是引出颔联直抒胸臆，诗情步步展开：“羞将枉直分寻尺，宁走东西就斗升。”这十四个字是近年宦海生涯的概括。古制八尺为“寻”，“寻尺”犹言“高低”“长短”。谗言可畏，三人成虎，世间枉直，一时谁能评断清楚？即以放翁而论，他一生受了多少冤枉？哪一件又曾得到公正的裁判？早在四川，他就有“讥弹更到无香处，常恨人言太深刻”（《海棠》）的感慨；去岁奉诏东归，孝宗有意任为朝官，又被曾觌等人从中梗阻，这些政治上的枉和直，是和非，是语言所能分辨其寻尺高低的么？何况，他本来就不屑向他们分辩，甚至以这种分辩为“羞”呢！显然，他对政治上的翻云覆雨、钩心斗角是十分厌恶的，对那些吠影吠声的群小是不屑一顾的。他宁愿作外郡佐僚，东奔西跑，就升斗之俸以糊口，这样到能避开许多风波。这是陆游郑重的选择，也是无可奈何的选择。诗句中“羞”字、“宁”字，下的很重，感慨遥深。
夫婿朝回初拜侯。
说得好孤凄！
从“守著窗儿”以下，写独坐无聊，内心苦闷之状，比“寻寻觅觅”三句又进一层。“守著”句如依张惠言《词选》断句，以“独自”连上文。秦观（一作无名氏）《鹧鸪天》下片：“无一语，对芳樽，安排肠断到黄昏。甫能炙得灯儿了，雨打梨花深闭门”，与此词意境相近。但秦词从人对黄昏有思想准备方面着笔，李则从反面说，好像天有意不肯黑下来而使人尤为难过。“梧桐”两句不仅脱胎淮海，而且兼用温庭筠《更漏子》下片“梧桐树，三更雨，不道离情正苦；一叶叶，一声声，空阶滴到明”词意，把两种内容融而为一，笔更直而情更切。最后以“怎一个愁字了得”句作收，也是蹊径独辟之笔。自庾信以来，或言愁有千斛万斛，或言愁如江如海（分别见李煜、秦观词），总之是极言其多。这里却化多为少，只说自己思绪纷茫复杂，仅用一个“愁”字如何包括得尽。妙在又不说明于一个“愁”字之外更有什么心情，即戛然而止，仿佛不了(...)
都只待遥指空中雁做羹，那个肯为朝廷。你那老匹夫，把朝廷来压我哩。我不怕，我不怕。有一日受法餐刀正典刑，恁时节，钱财使罄。人亡家家破，方悔道不廉能。我见了那穷汉似眼中疔，肉中刺，我要害他，只当捏烂柿一般，值个甚的。噤声！
Fallen leaves desultorily drift over pot plants lined stairs,The night is still, bar a (...)
起首二句写得极为娟秀，为人所称誉，乃融化他人诗句而来。吴聿《观林诗话》记王安石“尝于江上人家壁间见一绝，深味其首句‘一江春水碧揉蓝’，为踌躇久之而去，已而作小词，有‘平岸小桥千嶂抱，柔蓝一水萦花草’之句。盖追用其词。”此见词人善于融炼诗句，浑然天成。他用“一水”来概括“一江春水”，添“萦花草”三字烘托春光烂漫，丰富了原句的内容，提取原诗精华，调合得巧妙自然。“柔蓝一水”，形容水色清碧，“柔”下得轻盈贴切，形象生动，使词的画面呈现出一种美丽、清新、宁静的色彩美。“茅屋数间窗窈窕”三句，以“窈窕”形容窗的幽深，反映出茅屋“千嶂抱”着的竹林里的深窈秀美。他同期写的《竹里》诗可与此参读：“竹里编茅倚石根，竹茎疏处见前村。闲眠尽日无人到，自有春风为扫门。”此即词中“茅屋数间”(...)
春色恼人眠不得(...)

农家六首 其四拼音解读：

zhè shì yī shǒu miáo xiě mù chūn jǐng wù de shī 。shǒu xiān miáo xiě huā 、niǎo 、yè ，chèn tuō chū “mù ”zì ，diǎn míng tí yì 。míng mèi de chūn tiān yǐ jīng qiāo rán xiāo shī le ，huā ér luò le ，dà dì shàng yǐ wàn mù cōng lóng ；yīng gē xiē le ，qīng cǎo chí táng chù chù yǒu wā shēng 。yī fān gǎn tàn ，shū fā le shī rén de xī chūn zhī qíng 。liǎng liǎng xiàng duì ，bǎ mù chūn shí jiē (...)
“qì jué péng shì jū ，tā rán cuī fèi gān 。”dào hěn xià xīn zhēn yào hé lǎo qī jué bié lí qù de shí hòu ，lǎo wēng tū rán jiào dé wǔ zāng liù fǔ nèi yǒu rú bēng liè sì de kǔ tòng 。zhè bú shì xún cháng de lí bié ，ér shì yào lí kāi shēng yú sī 、zhǎng yú sī 、lǎo yú sī de jiā xiāng 。zhǎng qī huàn nán yǔ gòng 、lěng nuǎn xiàng guān de qīn rén ，zhuǎn shùn jiān jiù yào jiàn bú dào le ，cǐ qíng cǐ jǐng ，lǎo wēng nán yǐ chéng shòu 。gǎn qíng de zhá mén zài yě kòng zhì bú zhù ，lèi shuǐ huì jù chéng rén jiān de shēn bēi jù tòng 。zhè yī jié wěi ，qíng sī dà diē ，què yùn xù zhe fēng hòu shēn zhǎng de yì jìng ：dú háng lǎo wēng de qián tú jiāng huì zěn yàng ，bèi rēng xià de gū kǔ líng dīng de lǎo qī jiāng fǒu xiàn rù jué jìng ，cāng huáng mò cè de zhàn jú jiāng zěn yàng fā zhǎn biàn huà ，zhè yī qiē dōu jiāng liú (...)
bǎ zì jǐ zhè xiē nián de shēng huó 、qíng huái xiě gěi péng yǒu men kàn ，tí bǐ biàn yǒu xǔ duō xīn suān 。shī rén bǎ zhè xǔ duō xīn suān ，róng zhù zài “shuāi fā xiāo xiāo lǎo jun4 chéng ”zhè gè qǐ jù lǐ ，xiān gěi péng yǒu men zhǎn shì yī fú zì huà xiàng ：bái fā xī shū ，lǎo tài tuí táng ，zhè yǐ shì yī céng xīn suān ；guān wèi yòu bú guò shì fǔ zuǒ zhōu zhǎng guān de jun4 chéng ，ér qiě shì “lǎo jun4 chéng ”——duō nián lái yī zhí zuò yī xiē xì suì shì wù ，gèng jiā shàng yī céng xīn suān 。jì zì sān shí sì suì chū rù guān chǎng ，zài huàn hǎi zhōng chén lún èr shí duō nián ，shǐ zhōng wèi céng dú dāng yī miàn ，yǐ zhǎn qí kàng dí jiù guó de zhuàng zhì xióng xīn 。suì yuè liú shì ，rén shēng shū hū ，zì rán jiè de kù shǔ yán dōng yǔ zhèng zhì shēng yá zhōng de fēng dāo shuāng jiàn ，jiāo xiàng jiān pò ，tā ān dé bú lǎo ？xū juān shǎo zhuàng zhī nián ，kōng xiāo líng yún zhī zhì ，yòu ān dé bú tuí ？zhè gè qǐ jù ，jiā bàn shēng yōu huàn jù lái ，bǎ sī rén qiáo cuì de xíng xiàng miáo huì dé bī zhēn ，dú zhī biàn lìng rén xuàn rán 。dì èr jù “hóng zhōu yòu kàn shàng yuán dēng ”shì fǎn jiē ，yǐ shàng yuán dēng huǒ de chè yè tōng míng ，fǎn chèn cǐ wēng de tuí táng liáo dǎo ，gèng yǒu jiǔ hān ěr rè ，bēi cóng zhōng lái de gǎn kǎi 。yú shì yǐn chū hàn lián zhí shū xiōng yì ，shī qíng bù bù zhǎn kāi ：“xiū jiāng wǎng zhí fèn xún chǐ ，níng zǒu dōng xī jiù dòu shēng 。”zhè shí sì gè zì shì jìn nián huàn hǎi shēng yá de gài kuò 。gǔ zhì bā chǐ wéi “xún ”，“xún chǐ ”yóu yán “gāo dī ”“zhǎng duǎn ”。chán yán kě wèi ，sān rén chéng hǔ ，shì jiān wǎng zhí ，yī shí shuí néng píng duàn qīng chǔ ？jí yǐ fàng wēng ér lùn ，tā yī shēng shòu le duō shǎo yuān wǎng ？nǎ yī jiàn yòu céng dé dào gōng zhèng de cái pàn ？zǎo zài sì chuān ，tā jiù yǒu “jī dàn gèng dào wú xiāng chù ，cháng hèn rén yán tài shēn kè ”（《hǎi táng 》）de gǎn kǎi ；qù suì fèng zhào dōng guī ，xiào zōng yǒu yì rèn wéi cháo guān ，yòu bèi céng dí děng rén cóng zhōng gěng zǔ ，zhè xiē zhèng zhì shàng de wǎng hé zhí ，shì hé fēi ，shì yǔ yán suǒ néng fèn biàn qí xún chǐ gāo dī de me ？hé kuàng ，tā běn lái jiù bú xiè xiàng tā men fèn biàn ，shèn zhì yǐ zhè zhǒng fèn biàn wéi “xiū ”ne ！xiǎn rán ，tā duì zhèng zhì shàng de fān yún fù yǔ 、gōu xīn dòu jiǎo shì shí fèn yàn è de ，duì nà xiē fèi yǐng fèi shēng de qún xiǎo shì bú xiè yī gù de 。tā níng yuàn zuò wài jun4 zuǒ liáo ，dōng bēn xī pǎo ，jiù shēng dòu zhī fèng yǐ hú kǒu ，zhè yàng dào néng bì kāi xǔ duō fēng bō 。zhè shì lù yóu zhèng zhòng de xuǎn zé ，yě shì wú kě nài hé de xuǎn zé 。shī jù zhōng “xiū ”zì 、“níng ”zì ，xià de hěn zhòng ，gǎn kǎi yáo shēn 。
fū xù cháo huí chū bài hóu 。
shuō dé hǎo gū qī ！
cóng “shǒu zhe chuāng ér ”yǐ xià ，xiě dú zuò wú liáo ，nèi xīn kǔ mèn zhī zhuàng ，bǐ “xún xún mì mì ”sān jù yòu jìn yī céng 。“shǒu zhe ”jù rú yī zhāng huì yán 《cí xuǎn 》duàn jù ，yǐ “dú zì ”lián shàng wén 。qín guān （yī zuò wú míng shì ）《zhè gū tiān 》xià piàn ：“wú yī yǔ ，duì fāng zūn ，ān pái cháng duàn dào huáng hūn 。fǔ néng zhì dé dēng ér le ，yǔ dǎ lí huā shēn bì mén ”，yǔ cǐ cí yì jìng xiàng jìn 。dàn qín cí cóng rén duì huáng hūn yǒu sī xiǎng zhǔn bèi fāng miàn zhe bǐ ，lǐ zé cóng fǎn miàn shuō ，hǎo xiàng tiān yǒu yì bú kěn hēi xià lái ér shǐ rén yóu wéi nán guò 。“wú tóng ”liǎng jù bú jǐn tuō tāi huái hǎi ，ér qiě jiān yòng wēn tíng jun1 《gèng lòu zǐ 》xià piàn “wú tóng shù ，sān gèng yǔ ，bú dào lí qíng zhèng kǔ ；yī yè yè ，yī shēng shēng ，kōng jiē dī dào míng ”cí yì ，bǎ liǎng zhǒng nèi róng róng ér wéi yī ，bǐ gèng zhí ér qíng gèng qiē 。zuì hòu yǐ “zěn yī gè chóu zì le dé ”jù zuò shōu ，yě shì qī jìng dú pì zhī bǐ 。zì yǔ xìn yǐ lái ，huò yán chóu yǒu qiān hú wàn hú ，huò yán chóu rú jiāng rú hǎi （fèn bié jiàn lǐ yù 、qín guān cí ），zǒng zhī shì jí yán qí duō 。zhè lǐ què huà duō wéi shǎo ，zhī shuō zì jǐ sī xù fēn máng fù zá ，jǐn yòng yī gè “chóu ”zì rú hé bāo kuò dé jìn 。miào zài yòu bú shuō míng yú yī gè “chóu ”zì zhī wài gèng yǒu shí me xīn qíng ，jí jiá rán ér zhǐ ，fǎng fó bú le (...)
dōu zhī dài yáo zhǐ kōng zhōng yàn zuò gēng ，nà gè kěn wéi cháo tíng 。nǐ nà lǎo pǐ fū ，bǎ cháo tíng lái yā wǒ lǐ 。wǒ bú pà ，wǒ bú pà 。yǒu yī rì shòu fǎ cān dāo zhèng diǎn xíng ，nín shí jiē ，qián cái shǐ qìng 。rén wáng jiā jiā pò ，fāng huǐ dào bú lián néng 。wǒ jiàn le nà qióng hàn sì yǎn zhōng dīng ，ròu zhōng cì ，wǒ yào hài tā ，zhī dāng niē làn shì yī bān ，zhí gè shèn de 。jìn shēng ！
Fallen leaves desultorily drift over pot plants lined stairs,The night is still, bar a (...)
qǐ shǒu èr jù xiě dé jí wéi juān xiù ，wéi rén suǒ chēng yù ，nǎi róng huà tā rén shī jù ér lái 。wú yù 《guān lín shī huà 》jì wáng ān shí “cháng yú jiāng shàng rén jiā bì jiān jiàn yī jué ，shēn wèi qí shǒu jù ‘yī jiāng chūn shuǐ bì róu lán ’，wéi chóu chú jiǔ zhī ér qù ，yǐ ér zuò xiǎo cí ，yǒu ‘píng àn xiǎo qiáo qiān zhàng bào ，róu lán yī shuǐ yíng huā cǎo ’zhī jù 。gài zhuī yòng qí cí 。”cǐ jiàn cí rén shàn yú róng liàn shī jù ，hún rán tiān chéng 。tā yòng “yī shuǐ ”lái gài kuò “yī jiāng chūn shuǐ ”，tiān “yíng huā cǎo ”sān zì hōng tuō chūn guāng làn màn ，fēng fù le yuán jù de nèi róng ，tí qǔ yuán shī jīng huá ，diào hé dé qiǎo miào zì rán 。“róu lán yī shuǐ ”，xíng róng shuǐ sè qīng bì ，“róu ”xià dé qīng yíng tiē qiē ，xíng xiàng shēng dòng ，shǐ cí de huà miàn chéng xiàn chū yī zhǒng měi lì 、qīng xīn 、níng jìng de sè cǎi měi 。“máo wū shù jiān chuāng yǎo tiǎo ”sān jù ，yǐ “yǎo tiǎo ”xíng róng chuāng de yōu shēn ，fǎn yìng chū máo wū “qiān zhàng bào ”zhe de zhú lín lǐ de shēn yǎo xiù měi 。tā tóng qī xiě de 《zhú lǐ 》shī kě yǔ cǐ cān dú ：“zhú lǐ biān máo yǐ shí gēn ，zhú jīng shū chù jiàn qián cūn 。xián mián jìn rì wú rén dào ，zì yǒu chūn fēng wéi sǎo mén 。”cǐ jí cí zhōng “máo wū shù jiān ”(...)
chūn sè nǎo rén mián bú dé (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

春色恼人眠不得(...)
元元：指人民。前两句说，离任回家难道还没有五亩田地可以维持生活吗？我读书的目的原来是(...)

相关赏析

“芳架”三句，再叙暮春之景。此言暮春时节，花架上的白色花瓣还没有来得及清扫掉，从窗口射入照在美人床上锦被的阳光已变得翡翠色了（此因阳光从浓绿中透入之故也），所以使床上佳人更感到神思困乏，懒于起床。此是写佳人之春困，是第一层“送春”。“柳丝”三句。“阊门”，即是西园，也就是“古江村”的所在地。此言在古江村近旁的阊门运河边、柳树下，拴着即将离开的客船不知道在这条运河上，也曾经送别了多少个春天。古时有折柳送别的习俗，今柳丝终不能拴住客船，留住行人。这儿的“系棹”所想留住的实是词人心中的去妾，即上句的“困迷清晓”的“佳人”，及“送春”中的“春”所暗示的伊人也。此为第二层行客之“送春”。“倦蝶”两句，言彩蝶受到和暖的阳光照射（即外界因素的影响），更懒于飞翔，所以它就只能就近挑选一(...)
夫婿朝回初拜侯。
Fallen leaves desultorily drift over pot plants lined stairs,The night is still, bar a (...)
曾经听说秦地（今陕西一带）刮起西风就会下雨，西风啊，你什么时候回去啊？头发花白的老农久久站立在麦场(...)

作者介绍

文徵明 文徵明（1470年11月28日—1559年3月28日），原名壁（或作璧），字徵明。四十二岁起，以字行，更字徵仲。因先世衡山人，故号“衡山居士”，世称“文衡山”，汉族，长州（今江苏苏州）人。明代著名画家、书法家、文学家。文徵明的书画造诣极为全面，诗、文、书、画无一不精，人称是“四绝”的全才。与沈周共创“吴派”，与沈周、唐伯虎、仇英合称“明四家”（“吴门四家”）。诗宗白居易、苏轼，文受业于吴宽，学书于李应祯，学画于沈周。在诗文上，与祝允明、唐寅、徐祯卿 并称“吴中四才子”。在画史上与沈周、唐寅、仇英合称“吴门四家”。